Hayvanlar ve insanlar arasındaki vefalı dostluklar

Hayvanlar ve insanlar arasındaki dostuklardan bir kaçını sizinle paylaşmak istedik.

Todd Endris isimli bir adam 2007 yılında sörf yaparken köpekbalığı saldırısına uğradı. Kanaması başladı ve hastaneye yetiştirilmesi gerekiyordu. Bu esnada bir grup yunus Todd’un etrafını sararak yeni bir saldırının gerçekleşmesini önlediler. Kıyıya kadar ona refakat ettiler.

45 yaşındaki Debby isimli bir kadın nefes borusuna elma parçası kaçırdı ve nefes alamayarak çırpınmaya başladı. Debby’nin kahraman köpeği Toby onun çırpındığını görünce yanına koştu. Debby’i önce yere devirdi. Pençeleriyle göğsüne sertçe vurmaya başladı ve Debby’nin yeniden nefes alabilmesini sağladı. Bu tablonun insanlı versiyonlarında, mesela boğulan anneannesini gören torunlu versiyonunda torunun yaşlı kadını ölüme terk ederek evi soyma çabasına giriştiğine haberlerde rastlamışsınızdır.

Yaşadığımız dünyada pek çok dostumuz olur, pek çoğu gider. Uzun süre görmediğimiz bir dostumuzu gördüğümüzde eskisi gibi olamayız. Bazen görmezlikten geliniriz. Afrika’dan getirdikleri bir aslanla aynı evde yaşayan iki adam, bu aslanla sıkı bir dostluk kurar. Aslan büyüdüğünde, yetkililer çevreye zarar verebileceği gerekçesiyle onu Afrika Doğal yaşam Parkı’na gönderirler. Aradan yıllar geçer ve iki genç, aslanı ziyarete gider. Aslansa yerinde duramayarak, onlara doğru koşar.

Hayvanlar bazen zarar veriyorlar, bazen hayat kurtarıyor ve dostluk veriyorlar. Ama insanlardan farklı olarak mecbur kalmadıkça ve ihtiyaç duymadıkça insana zarar vermeyi düşünmüyorlar. Biz bu konuda oldukça zayıf canlılarız. Üstelik hem insanlara, hem de hayvanlara acımasızca zarar verebiliyoruz.

Son olarak yazımıza çok güzel "gerçek bir hikaye" ile son vermek istedik.

1924 yılında Tokyo Üniversitesi'nde görev yapan Japon profesör Dr. Hidesabura Ueno, küçük bir köpek yavrusu edinir. Profesör Ueno, köpeğine Japoncada "sekiz tane" anlamına gelen Haçiko adını koyar. Safkan akita cinsi beyaz bir erkek olan Haçiko, her sabah üniversiteye gitmek için evden metroya yürüyen sahibine eşlik eder. Metronun dış kapısına kadar getirdiği sahibini uğurladıktan sonra da eve döner. Çok geçmeden bir akşam üniversite dönüşünde metronun çıkışında Haçiko'yu kendisini beklerken gören profesör çok şaşırır. Bu akıllı köpek sahibinin eve dönüş saatlerini hesaplayarak ve aynı yolu kullanacağını düşünerek metronun önüne gitmiştir.
Ondan sonraki bir yıl boyunca, Haçiko her sabah sahibini metroya kadar götürür, her akşam iş çıkışında da metronun önünde karşılar. Hiç saatini şaşırmazdı.
Ama bir akşam metrodan çıkmaz profesör. Haçiko gözleri metronun kapısında gece boyunca bekler. Bir sonraki akşam yine yoktur profesör. Üçüncü akşam metrodan yine çıkmamıştır. Üniversite'de kalp krizi geçirip ölmüştür profesör...
Haçiko her akşam sahibim metrodan çıkar diye inatla bekler. Haftalar, aylar boyunca her akşam Tokyo metrosunun Shibuya istasyonu'nun kapısına gider. Haçiko tam 9 yıl boyunca sahibinin gelmesini beklemiştir. 11 yaşındayken metronun kapısında da ölmüştür.

Bu vefalı köpeğin hikayesinden etkilenen yapımcılar da, çok güzel bir film ortaya koymuşlardır.

Kaynak:http: //ofpof.com/merak/hayvanlar-ve-insanlar-arasindaki-vefali-dostluklar